Niedawno obchodziliśmy aż 77 rocznicę Powstania Warszawskiego. Jak wiemy z historii Polski, była to wówczas największa akcja zbrojna podziemia w Europie okupowanej przez Niemców. Na mocy rozkazu Dowódcy AK generała Komorowskiego Tadeusza, miała swój początek pierwszego sierpnia 1944r. Podczas następnych 63 dni powstańcy toczyli walkę, której to ideą była Polska niezależna, wolna od niemieckich działań wojennych oraz przewagi sowieckiej. Według obliczeń, mniej więcej 16 tysięcy ludzi zostało pozbawionych życia w czasie walki o stolicę, zaś rannych zostało 25 tys. osób, w tym ponad 6 tysięcy ciężko rannych. Oprócz tego, około 30 procent osób, które w czasie Powstania Warszawskiego straciły życie, to ofiary egzekucji organizowanych przez niemieckie formacje policyjne jak również wojskowe. Bez wątpienia największe zaostrzenie rzezi na ludziach miało miejsce w czasie dwóch pierwszych tygodni sierpnia 1944 - kiedy obowiązywał rozkaz Hitlera dotyczący eksterminacji ludności Warszawy.

Jednakże, mimo dużego poświęcenia a także niebywałego bohaterstwa żołnierzy AK, a także "zwykłych" niewojskowych - Powstanie nie udało się. Pomimo tego, bezsprzecznie warto dbać o pamięć oraz odwagę ludzi biorących aktywny udział w walkach i oddać im szacunek, bo przecież toczyli bój o wolność i godność człowieka. W związku z tym warto nie tylko w ten 1 dzień w trakcie roku, ale także czasami zatrzymać się na parę chwil w tym codziennym pędzie życia i pomyśleć o tym, jak dużo poświęceń i wyrzeczeń musieli przyjmować ludzie w tych trudnych czasach i w jak bohaterski sposób pokazywali swoją determinację, odwagę, heroizm oraz chęć jednoczenia się. W tym momencie nietrudno jest niesłusznie oceniać tych ludzi, ale nie zapominajmy o tym, że żyli oni w zupełnie odmiennych czasach niż my. Warto też obeznać się dobrze z historią Powstania Warszawskiego, po to aby dowiedzieć się o większej ilości informacji, które są niezmiernie ważne i potrafią zmienić nasze myślenie w zasadzie diametralnie. Okażmy swoją empatię a także respekt.